Typowy scenariusz wyzwań związanych z konwersją przestrzeni kolorów

 

Chociaż możliwa jest nieskończona liczba wariantów tego scenariusza, opisuje on podstawowe wyzwanie dla bardzo dużego odsetka komercyjnych przepływów pracy. Mówiąc prościej, problem polega na tym, jak przetłumaczyć te zależne od urządzenia specyfikacje kolorów z oryginalnej przestrzeni kolorów na wyjściową przestrzeń kolorów i sprawić, by ostateczny wydruk wyglądał jak najbardziej podobnie do oryginału. Potrzebujemy sposobu na umożliwienie komunikacji tych subiektywnych, zależnych od urządzenia przestrzeni kolorów.

 

L*a*b* - niezależna przestrzeń kolorów

Odpowiedzią jest przestrzeń kolorów L*a*b*, niezależna od urządzenia przestrzeń kolorów, która zapewnia "uniwersalny" standard odniesienia. Ten naukowy model kolorów został opracowany w 1931 roku przez organizację o nazwie Commission Internationale de l'Eclarage, lepiej znaną jako CIE.

Przestrzeń CIE L*a*b* stała się de facto standardem, za pomocą którego różne urządzenia i procesy stosowane w grafice komunikują się ze sobą w zakresie informacji o kolorze. Pomyśl o przestrzeni L*a*b* jak o wielojęzycznym tłumaczu. Chociaż jedno urządzenie mówi tylko RGB, a inne tylko CMYK, translator L*a*b* rozumie oba i ułatwia komunikację.

 

Jak działa L*a*b*

L*a*b* różni się od RGB i CMYK między innymi tym, że nie wykorzystuje subiektywnego zestawu kolorów podstawowych. Oznacza to, że nie jest on powiązany z określonym zestawem atramentów (jak w przypadku drukarek atramentowych) ani z określonym typem luminoforu (jak w przypadku generowania kolorów na ekranie monitora).

Przestrzeń L*a*b* opisuje kolory poprzez ich położenie wzdłuż trzech osi w przestrzeni kolorów 3D. Oś L reprezentuje jasność obrazu - pomiar zawartości bieli do czerni w dowolnym kolorze. Oś a biegnie od czerwonego do zielonego, a oś b od żółtego do niebieskiego.

Pozycja w przestrzeni L*a*b* jest zdefiniowana w następujący sposób: → Wartość L od 0 (wszystkie czarne) do 100 (wszystkie białe) → Pozycja na osi a, zakres od -128 (zielony) do 127 (czerwony) → Pozycja na osi b, zakres od -128 (niebieski) do 127 (żółty).

 

Każdy kolor można opisać matematycznie, definiując jego położenie w tej fizycznej przestrzeni 3D. Wartości L*a*b* koloru są generowane przez pomiar koloru za pomocą kolorymetru lub spektrofotometru. Różnice między kolorami można określić w kategoriach odległości między nimi. Odległość ta jest czasami definiowana w kategoriach delta E - minimalnej ilości zmian koloru między dwoma odcieniami dostrzegalnymi dla oka.

 

Profile kolorów ICC

Profil kolorów to opis relacji liczbowych między dwiema przestrzeniami kolorów. Profile kolorów, które będziemy omawiać, to profile ICC. Profil ICC to opis przestrzeni kolorów pod względem wartości L*a*b*. Nazwa ICC oznacza Międzynarodowe Konsorcjum Kolorów (International Color Consortium), które jest grupą ośmiu ważnych korporacji w branży kolorystycznej.

CZŁONKOWIE ZAŁOŻYCIELE	WYBRANI CZŁONKOWIE ZWYCZAJNI
Adobe Systems Agfa Gavaert Apple Computer Eastman Kodak Microsoft Corp. Silicon Graphics Sun Microsystems	Color Savvy CreoScitex Dupont Color Proofing Fuji Photo Film Gretag Macbeth Heidelberg Druckmaschinen Pantone, Inc.

 

W ramach jednej z bardziej udanych współpracy między korporacjami, organizacja ta ustanowiła koncepcję profilu ICC jako jedyną grę w mieście w zakresie naukowego zarządzania kolorami. Chociaż różne firmy mają własne implementacje profili ICC, standardy profili kolorów ICC są własnością publiczną. Jest to najbardziej zbliżone do standardu w nauce tak z natury subiektywnej jak kolor.

Profil kolorów może opisywać kilka rodzajów przestrzeni kolorów. Być może najbardziej znanym jest profil wyjściowy, który powinien obejmować wszystkie czynniki wpływające na wydruk. Na przykład w druku atramentowym, kompletny profil wyjściowy obejmuje zestaw atramentów, nośniki do druku, drukarkę, wszystkie jej ustawienia i krzywe linearyzacji, wzory przesiewania itp.

Profil wejściowy może również opisywać warunki wejściowe dla RGB, CMYK lub dowolnej innej przestrzeni kolorów. Typowe profile wejściowe obejmują profile skanera, profile monitora lub przestrzeni roboczej lub profile CMYK dla przychodzących kolorów dodatkowych. W przypadku symulacji sprawdzającej możliwe jest również użycie profilu wyjściowego jako profilu wejściowego.

 

Jak działają profile

W najprostszej formie profil składa się z serii tabel kolorów. Poniższa tabela przedstawia przykładowe kolory z hipotetycznego skanera RGB i ich odpowiedniki L*a*b*.

 

Kolor	RGB	CIE L*A*B
A Red	203,0,23	50, 71, 54
Ciemnoniebieski	0,46,160	32, 34, -71
Żółty	255,243,0	95, -17, 99
A Green	0, 139, 74	56, -81, 32

 

Kolejna tabela przedstawia te same kolory wydrukowane w CMYK i zmierzone kolorymetrem.

Kolor	Cmyk	CIE L*A*B
A Red	203,0,23	50, 71, 54
Ciemnoniebieski	0,46,160	32, 34, -71
Żółty	255,243,0	95, -17, 99
A Green	0, 139, 74	56, -81, 32

 

Połączenie tych tabel w profil linków tworzy poniższą tabelę. Jest to zasadniczo sposób, w jaki Wasatch SoftRIP zapewnia dokładność kolorów dla praktycznie wszystkich standardowych scenariuszy drukowania, które nasi użytkownicy mogą napotkać.

RGB	CIE L*A*B	Cmyk
203, 0 23	50, 71, 54	0, 100, 91, 0
0, 46, 160	32, 34, -71	100, 69, 0, 0
255, 243, 0	95, -17, 99	6, 0, 91, 0
0, 139, 74	56, -81, 32	100, 0, 79, 0

 

W praktyce profil ICC składa się z dwóch głównych elementów: nagłówka i znacznika. Nagłówek po prostu identyfikuje typ profilu. Znacznik numerycznie definiuje transformację między docelową przestrzenią kolorów a jej wartościami L*a*b*. Profil zawiera również intencję renderowania, czyli sposób, w jaki dopasowanie kolorów jest stosowane w obrazie. Nasz artykuł na temat renderowania intencji zawiera więcej szczegółów na ten temat.